Στέφανε,

προσπάθησα να μην τρώω από τότε που μου έγραψες για τα ολοήμερα γεύματα, στα μέρη τα οποία μέχρι την τελευταία στιγμή θα μου κρατάς έκπληξη. Ελπίζω τώρα να χωρέσει όλη η πόλη μέσα στο στομάχι μου.

Εγώ κι εσύ στην ταβέρνα των φίλων.

Εγώ κι εσύ στο ταξί.

Εγώ κι εσύ στον ιαπωνικό κήπο.

Εγώ κι εσύ στη θύρα δεκατρία και

στην έπαυλη με τη μαρμάρινη σκάλα.

Άνια, αύριο, αύριο, αύριο, 12 Απριλίου 2024