ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΣ ΕΝΑΝ ΘΕΟ μολύβι

Από κοντά είχαμε ομάδα

Είχε κέφι χτένα κουρεμένος όμορφος τραγουδάκι ίσως

Εγώ στις παντόφλες του σπιτιού μου είχε τραπουλόχαρτα ανάμεσα στις πατούσες μου και στην παντόφλα ηθελα να το δείξω σε κάποιον μου φάνηκε φοβερό-κανείς

Με ρώτησε τι φοράς περιπαιχτικά εδειξα τις παντόφλες αλλά μηδέν σημασία

Είχα ξεχάσει τα χαρτιά

Τζένιφερ Άνιστον 1996 Λουξ 

Κουκουβάγια κι αλλα μαγαζιά παλιό σπίτι με Λάμπρο προσπαθώ πρώτα πάντα να δω μπαίνω μέσα με Δημητρούλα και γιορτάζουμε στο πιο παλιό σπίτι Μητσαίων 12 με στρογγυλά παράθυρα κάτι σαν τα καρναβάλια είμαι τυλιγμένη με κουβέρτα κι ένα μαξιλάρι στο πρόσωπο γιατί κάτι καυτό κρατάει η Μαργαριτα τελικά και το κραδαίνει τρομακτικό και δεν τελειώνει και δεν συμμετέχω σωστά

ΘΥΜΩΣΕ ΕΠΕΙΔΗ ΝΟΜΙΖΕ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΤΗ ΛΕΞΗ ΜΑΜΑ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΙΠΑ παράκουσε και θύμωσε ο ψυχίατρος

Πετούσε το μαλλί του λάθος με ζελέ το σκέφτηκα

Μετά η χτένα

(ημερολόγιο ονείρων. 2023 Ιανουάριος 17. 4:51πμ)