Ο ήλιος είναι έξω μου το ´πε πριν δεν έχει τίποτα να δεις κλείσε το παράθυρο μετά το στόρι μετά το φως.

Χρειάζεται να ανάβω τα φώτα στο σπίτι μου από το πρωί. Δεν βλέπω τίποτα.

Τώρα είμαι σε ένα ξένο σπίτι, όχι το δικό μου ξένο, ένα άλλο.

Και μετράω κάτι. Πάρε με μετά. Αν απαντήσω καλώς. 

Μια μέρα προχτές ανέβηκα στο βουνό κι η απελπισία μου αραίωσε με την ομίχλη που πήγαινε κατά κάτω. Αλλά για λίγο. Μετά αν έβλεπα το πρόσωπό μου, θα πάγωνα, είχε καλό καιρό. 

Φοράω κίτρινα ρούχα. Μετράω κάτι.

Ήθελα να σου πω ότι όταν κόντεψες να τα τινάξεις, εγώ πρόλαβα να έρθω. Εγώ τώρα είμαι κοντά σε κάτι τόσο άσχημο που κοιτάζω συνέχεια να δω ποιος έρχεται.

Κανείς σχετικά. Σίγουρα όχι εσύ.

Σίγουρα όχι.

Εσύ.

Μα αν αυτό το έλεγα θα ήμουν ένας εκβιαστής, κι αυτό δεν με πειράζει καθόλου. Έτσι ωστόσο δεν θα ήσουν εσύ που θα ερχόσουν αλλά εγώ.

Κι εγώ δεν θέλω να πάω κάπου τόσο κοντά. Θα είναι απόμερα εκεί που τώρα μετά θα πάω θα γίνω στριφνότερη. Δεν μας πειράζει ούτε αυτό, θα φοράω συνέχεια ένα μπουφάν και παπούτσια και τα μαλλιά μου γύρω.

Αυτό που μετράω έχει πάθει καθίζηση. Δεν πειράζει. Από πάνω τώρα πηγαινοέρχονται στην κουζίνα τους στην τουαλέτα τους και αλλού δεκατρείς οικογένειες. Έχουν καθίζηση και το ξέρω. 

Μιλάω για όλα εκτός από αυτό που με απασχολεί. Εμπρός λοιπόν, ας πω τι με απασχολεί. 

Σκέφτομαι ότι πεθαίνω. Κοιμάμαι και σκέφτομαι ότι πεθαίνω, ξυπνάω και λέω τώρα ξύπνησα αποκλείεται να σκεφτώ πια ότι πεθαίνω κι όμως! εγώ πεθαίνω και το πρωί και το μεσημεράκι και το βράδυ πιο κατανοητό αλλά και πάλι πεθαίνω όπως και να ´χει.

Δεν ξέρω αν δεν θέλω να πεθάνω, φοβάμαι ότι τα έκανα όλα δεν έχει κάτι να κάνω οπότε φοβάμαι ότι καλά θα κάνω να τελειώνω.

Ο ήλιος είναι έξω. Εγώ είμαι στο υπόγειο με την καθίζηση. Πάντα είμαι σε ένα υπόγειο. Πάντα κάτι δεν πάει καλά. Σκέφτομαι μέσα στο μυαλό μου τις υποθέσεις μου. Έχω πολλές υποθέσεις, δεν θα έπρεπε να φύγω κι εγώ φεύγω. Δεν πάω σπίτι μου. Δεν θέλω σπίτι.

Πήγα στο βουνό. Το είπα; Ήμουν σε απόγνωση όταν πήγα. Ήμουν σε απόγνωση όταν έφυγα. Οδήγησα πολύ. Έφαγα καλά αλλά δεν ήθελα να φάω, έτρωγα όμως κι έπινα και έκανα ό,τι γινόταν.

Τώρα ένας πελάτης έλεγε πως είμαι πεντάμορφη και τόσο όμορφη ήμουν κι όταν με ειδε το 1998. Είμαι πανέμορφη, δεν χωράει αμφισβήτηση, το βλέπω τις περισσότερες φορές. Το βλέπω στα τζάμια. Και τι να κάνουμε. Πάω κι έρχομαι.

Φεύγω από τον πελάτη. Το υπόγειο δεν φεύγει από μέσα μου. Μυρίζει μέσα μου. Είναι σκοτεινά κάτω από τον ήλιο σας κύριοι.

Έφυγε κι εκείνος επειδή του είπα να φύγει. Ειμαι διαυγής γενικώς. Αλλά πολύ άτυχη. Πολύ υπέφερα. Όλοι θα μου πείτε υποφέρατε. Καλώς.

Κι η γατούλα μας; Το σκυλάκι μας;

Καθάρισα τον τάφο από τα φύλλα, είχα φυτέψει διάφορα, έγιναν πανέμορφα όλα μπορώ και βλέπω την ομορφιά κι αντί να με ησυχάζει εκείνη με σκίζει. Τι ομορφιά ο τάφος ο μικρούλης δεν κλαίω ποτέ.

Δεν κλαίω επειδή δεν κλαις ούτ´ εσύ. Πείσμα κι αλλοφροσύνη.

Πάω τώρα να δω τι γίνεται στο κτίριο.

Ρωγμές κι εδώ κυρία.

Δώστε μου τα λεφτά και θα σας δείξω εγώ.

Τα φτιάχνω όλα καινούρια, μέσα μου ένας ετοιμόρροπος αποκαθηλωμένος δύσμοιρος τοίχος.

Δεν έκανες καλά που άργησες. Είχα τον τρόπο να ζήσουμε συνειδητά κάτι και θα περνούσε ένα αεροπλάνο μέσα από ένα σύννεφο συνέχεια. Όχι πως θα το βλέπαμε συνέχεια. Αλλά αυτό συνέχεια θα περνούσε έτσι και δεν είχες αργήσει. Ε και πού και πού θα το βλέπαμε κιόλας και θα λέγαμε καλά πάμε.

Δεν θα ξανακοιμηθώ.

Δεν θα ξαναξυπνήσω.

Έβγαλα μια φωτογραφία μέσα στην ομίχλη και σε μια στιγμή άκουσα έναν τόσο μεγάλο θόρυβο που λέω αυτό ήταν τώρα θα με φάει κάτι μεγαλύτερο και τελικά ήταν ένα γεράκι που από τον φόβο μου ξέχασα να το φωτογραφίσω δεν υπήρξε τίποτα καλύτερο πριν και μετά.

Άρα φαντάζομαι πως φοβήθηκα τον θάνατο. 

Καθόλου να μη νομίζετε πως ο φόβος δείχνει ότι δεν θέλω να πεθάνω. 

Ο φόβος δείχνει ότι δεν θέλω να το ξέρω. 

Κάθε μέρα φοβάμαι.

Δεν έχεις κανέναν όταν φοβάσαι, γυρίζει το μυαλό σου από πρόσωπο σε πρόσωπο κι είναι όλα εκτός εμβέλειας, είναι ανοίκεια, είναι σουβλερά κι ευτυχισμένα μακριά σου, ξέρετε τι εννοώ.

Αν τελικά γίνει κάτι, θέλω να ξέρετε πως είμαι η αγάπη σας.

Ήθελα να σας αγαπήσω κι άλλο. Κι άλλο σφιχτά. 

Θέλω να ξέρουν όλοι ότι ήμουν καλή κι έτρωγα κι έπινα, απλώς ήταν ακατόρθωτο.

Θέλω να σταματήσω λίγο απλώς θέλω να ξέρουν ότι ήθελα να σταματήσω κάπως να μην πηγαίνουν κάπου όλοι ούτε κι εγώ και να μείνουμε μαζί όλοι σταματημένοι και να γελάμε. 

Α θα ´ταν ωραίο κάτι τέτοιο έξω από το υπόγειο.

Θα ήμασταν φίλοι.

Θα ήταν αγάπη.