Χάλασαν την πλατεία Μαβίλη
παν τα παγκάκια
πάνε κι οι κυρίες
ένα σιντριβάνι πού και πού ανοίγει
και τότε
ο θόρυβος κάνει και τα σκυλιά να τρομάζουν
δεν έχω τώρα πού να σταθώ
απ’ τη μια τα νερά
απ’ την άλλη το καφέ Σαντάν κλειστό
κι ο Σίμος που πριν το κλειδώσει έλεγε πως όλα θ’ αλλάξουν
ενώ εμείς κουνούσαμε το κεφάλι διστακτικά
κράτησαν μόνο τα δέντρα γιατί έτσι
λέει ο νόμος
μα το πιο παλιό ξεράθηκε πάει κι αυτό
θα του χτύπησαν τη ρίζα για να τα φέρουν
όλα πάνω κάτω
σε μιαν άκρη βλέπω πως έβαλαν καθίσματα από μπετό
κανείς δεν τα προτιμά κι έτσι η πλατεία
ερήμωσε
γιατί είναι πια σύγχρονη κι άβολη
κάποια πράγματα δεν είναι για ν’ αλλάζουν
αλλά μόνο για να τα τρώει ο χρόνος και να γίνονται δικά μας
πού να το ‘ξεραν αυτό οι αρχιτέκτονες
που δεν κάθισαν ποτέ στην πλατεία τα μεσημέρια της άνοιξης
ή τα βράδια του καλοκαιριού
και τη μελέτησαν σαν να ‘ναι κάποιος χώρος προς βελτίωση
πάει τώρα η πλατεία Μαβίλη
δεν γίνεται πια τίποτα
έγινε ωραία
για τα μάτια των περαστικών