πάει ο Πέτρος

αύριο

λογικά θα μας καλέσουν 

στην κηδεία του

και δεν έχει
σημασία πόσο νέος ήταν εκείνος

αν κι ήταν φοβερά νέος

κι όμορφος

όταν τον σέρβιρα πρώτη βραδιά στο μπαρ
σκέφτηκα

αυτός

είναι ένας ωραίος άντρας
απλός κι ωραίος κι εκείνος σαν να το κατάλαβε
κι ήθελε

από ´κείνη τη μέρα να με κουρέψει

πέρναγα έτσι κάθε μέρα

απ´το κουρείο της Αρχαίας Αγοράς
γιατί είναι άλλωστε
ακριβώς κάτω απ´ το σπίτι μου κι έλεγε

αυτά είναι τα καλύτερα μαλλιά που ´χω δει

μα και πάλι
θα ´θελα πολύ
να τα κουρέψω έλεγε

μα εγώ ποτέ δεν κάθισα στην καρέκλα του φοβόμουν

πως ο τρόπος του θα ήταν άγαρμπος
μιας και κούρευε μόνο άντρες
έτσι
μόνο μιλάγαμε
και μια φορά μόνο τον τράβηξα
με την κάμερα να κάνει τη δουλειά του
που αγάπαγε όπως φαίνεται στα χέρια του
(πετούσαν τα χέρια του πάνω στα κεφάλια)
κι έσκυβε να δει καλύτερα κάθε μια
χωρίστρα
έσκυβε
για να σκεφτεί την επόμενή του κίνηση κι εγώ
τον έχω στο αρχείο μου να φαίνεται σαν να
ψάχνει κάτι
μέσα στους άλλους καθώς
και να το βρίσκει ή και
να κοιτάζει
απλώς προς τα πάνω
όπου εκεί ακριβώς στεκόμουν εγώ και φώναζα Πέτρο!
Πέτρο! Κοίτα πάνω! Εδώ
είμαι! κι ύστερα τον χαιρέταγα κι έμπαινα μέσα
στο διαμέρισμα
μακάρι
να μην
τον είχα σε τόσα βίντεο να διαβάζει πλάι
στον Παύλο τον μαύρο
σκύλο του τα ποιήματά μου που έγραψα για την πόλη
αυτή
που απόψε στένεψε
Απόψε
είναι μια μέρα χωρίς τον Πέτρο
γιατί εκείνος απλώς αποχώρησε λες κι ήταν ένας
γέρος
Πέτρο απόψε
είπα σ´ όσους μπόρεσα πως σ´ αγαπώ
Αν η αγάπη δεν είναι ο θαυμασμός κι η πίστη
τότε ειλικρινά
δεν θέλω να ξέρω τίποτε
μακάρι
τα μαλλιά μου να ήταν
πάντα στα χερια σου σε χαιρετώ
σαν να πρόκειται να επιστρέψεις αύριο
αφού
τις Δευτέρες τα κουρεία είναι κλειστά
κι εγώ θέλω να ξέρω πως είναι αυτή
η αιτία
που δεν είσαι κάτω τουλάχιστον σήμερα Δευτέρα
που τα κουρεία
είναι πάντα κλειστά κι εσύ
ξεκουράζεσαι
στο σπίτι