17.5.18
Λένα
Χρειάζομαι κάποιο ποτό
για να μιλήσω
Έπιασε ξαφνική βροχή
Ξάπλωνα σε ένα παγκάκι
στη θάλασσα
Είχα αφήσει χώρο δεξιά
Καθώς διάβαζα
μία κοπέλα ξάπλωσε δεξιά μου
Φόραγε ρολόι και τη ρώτησα
αν έχει την ώρα ενώ ήξερα
πως την κατέχει
Μου την είπε χωρίς να κοιτάξει το χέρι της
Κι άρχισε να βρέχει πολύ
Οι νέοι έτρεξαν και πιάσαν τις θέσεις
κάτω απ´τα περβάζια
Εγώ αναγκάστηκα να μπω σε ένα μπαρ
πάλι
Χρειάζομαι μια βότκα το ελάχιστο
για να μιλήσω
Μια γάτα τώρα περνάει πίσω
Το πάτωμα είναι ωραίο
Τα πόδια μου κρέμονται και δεν πατάν κάτι
Μπροστά μου
μια γερμανική τοιχογραφία
Δεν ξέρω τι λέει
Στον μπάρμαν καθρέφτη
βλέπω τον πάγο
Το νερό
Τη μαγιά
Την αντανάκλαση που διαφέρει
από το είδωλο
Βλεπω την αντανάκλαση
του μπάρμαν καθρέφτη
Σχηματίζει το βρεγμένο μου παλτό
Ακόμη το φοράω
Κρυώνω
Κάποιο ποτήρι έσπασε τώρα
Κάποιος ήχος σπασμένης μετάνοιας
ακούγεται στο βάθος
Ένας κύριος με κοιτάζει
Κρατάω τρία βιβλία και τα διαβάζω ταυτόχρονα
μα εκείνος πάνω από τη συνοδό του
πιάνει τα πόδια μου
Πειραματισμός
Δημοκρατία
Η Πετρούπολη
Λένα
Είσαι στα χέρια μου Λένα
Είσαι τα χέρια μου
που κρατάν
το κρύο παλτό
κι ένα
ξένο ποτήρι