-η αγάπη ήταν μία
ένα δέντρο πέρασε μέσα από ένα σπίτι
ένα παράθυρο κοιτούσε μέσα στην κουζίνα
εγώ καθάριζα συνήθως πατάτες
και φοβόμουν
-πάρε με μια φωτογραφία
να με έχεις
να με θυμάσαι
κούκλα μου όμορφη
στέκεις ακόμη μες στην καρδιά μου
τριάντα χρόνια πέρασαν
τριακόσια
δέκα σχεδόν
τσακίστηκε η αλήθεια
και τα λογάκια σου γίναν νερό
για τα παιδιά μου
περνάν τα παιδιά μου
μέσα από τα πόδια σου
τα πόδια σου κούκλα μου όμορφη πατήσανε
το πάτωμα
κι εγώ έσκαψα
τώρα από κάτω
ακούγεται ένα τραγούδι
λέει
για τη χαμένη αγάπη της νιότης
για το σκουλήκι που μας έφαγε
για την ατυχία και τη θέληση
-αγάπη μου ακούω το νερό
το δέντρο
και το παράθυρο
αγάπη μου ακούω τα παιδιά σου
αυτή είναι άλλωστε μια συνομιλία
με τα έγκατα
σ'ακούω
λες για την ατυχία της νιότης μας
τι να γίναμε μετά και πώς να μοιάζουμε τώρα;
ποιο κόστος είναι κατανοητό
και ανθρώπινο;
-δεν πληρώσαμε τίποτα κούκλα μου όμορφη
γλυκιά οπτασία
και λεβέντισσα
η αρχοντιά σου δεν είχε ποτέ όρια
-πληρώσαμε με τα χρόνια που περάσαν