Τι μπορώ να πω
Για τις ηρωίδες της νύχτας
Και τα ψέματα που πέρασαν
Και πιάσαν τόπο
Εγώ
Η συνάδελφος της μάυρης
Άραχνης κόρης
Με ένα βέτεξ κατά της βροχής
Σκουπίζω τα δάκρυά σου
Συνοδοιπόρε της υποψίας
Και της χαλαρής νεότητος
Πιάσε το κάδρο που πέφτει
Πώς μπερδεύτηκαν έτσι τα δωμάτια
Αχ
Χριστέ μου τι έγινε εδώ μέσα όσο έλειπα
Στη θέση μου βρίσκεται μια πιατέλα
Στο μπάνιο δεν υπάρχει κανείς!
Μαύρο χρώμα της πολυχρησίας
Γύρνα απ´ την άλλη
Τι πρόκειται να συμβει σε όποιον
Δεν έχει βήμα να μιλήσει
Τι γίνεται κατά τη διάρκεια μιας
Μετάβασης;
Κόρες της Νύχτας
Κάθε απάντηση είναι εφικτή
Οι εκ των έσω ας μιλήσουν
Σαν
Να μην έγραψαν ποτέ ούτε ένα ποίημα
Κι ύστερα
να κλειδώσουν το μαγαζί