κι έκλαιγε
κι έκλαιγε
και δεν έφταιγε κανείς
για να θυμώσει
κι ακουγόταν εκείνη η φωνή
από το διάστημα
που τραγουδούσε
κι έλεγε:

θα περάσει σε λίγο
θα περάσει
μα θα ξανάρθει 
ύστερα θα ξανάρθει
τίποτε δε θα αλλάξει
σταμάτα
να κλαις
φταις 
ααα
εσύ φταις