1.2.17
οι ακατανόητοι άνθρωποι
χαμογελούν
ενώ εγώ
πηγαίνω ευθεία
κατά την πυξίδα
γύρω περνάν κάποιες άπιαστες φωνές
μου απευθύνονται
κατά πρόσωπο
εγώ
συνεχίζω ευθεία
κατά το ένστικτο
είναι να πάω κάπου
είχα να παρουσιαστώ κάπου
δεν είμαι πουθενά συγκεκριμένα
ένας καφές
είναι σχετικά εύκολος
μια
μοναχική τάρτα
μπορείς να τη δείξεις
τα χρήματα τα δίνεις
με το παραπάνω
ανεξαρτήτως ρέστων
προχωράει κανείς ευθεία
και βρίσκει
κάποια σήματα που λεν
προχωρείστε κι άλλο
ευθεία
κατανοώ το βέλος
τα υπόλοιπα φαίνονται να είναι
κάποιες γνωστές
υποκειμενικές εκφράσεις
που όμως
δε διαβάζονται
αφού έχουν λάθη!
κι ευθεία
είναι πύργοι
κάποιες υπηρεσίες
κι ακατανόητοι σκύλοι
που δεν ακούν!
και βιβλιοθήκες εκτοπλασμάτων
και ινστιτούτα εκμάθησης
εκτοπλασματικών εννοιών
και ο δρόμος
ο ευθύς
πηγαίνει
κι εσύ
πηγαίνεις μαζί του
γιατί ο δρόμος
είναι κατανοητός
πας και πας
ευθεία
κατά τον δρόμο
και πίνεις κάτι κόκκινο
και ζεστό που διάλεξες γρήγορα
καθώς η επίγνωση
είναι η αγνοούμενη φίλη σου
πίνεις
αυτόν τον αμφίβολο
παγκόσμιο τοματοχυμό
που αχνίζει και θυμάσαι
πως
αν βγεις έξω
οι δρόμοι έχουν υπόγειους
δρόμους
που αχνίζουν στις τρύπες
των άνω δρόμων
όπως συμβαίνει στη μεγάλη
Νέα Υόρκη
κι υπάρχουν μύθοι πως
στους κάτω δρόμους μαγειρεύονται
τα φαγητά
που τρώμε στους άνω
εμείς οι ανόητοι
οι απαρνούμενοι τυφλοπόντικες
των υπόγειων διαβάσεων
και ρίχνει κανείς τον χυμό
ένα σκέτο νεροζούμι
στο πάτωμα
και δε ζητά συγγνώμη
αφού είναι
κι εκείνη
μια ακατανόητη
τρελή λέξη
και γίνεται μαύρος κανείς
μαύρος στο πρόσωπο
μέχρι μπλε
και κακός!
δε διαβάζει
δε γράφει
δεν ακούει παρα μόνον
ήχους
και κοστίζει
κοστίζει η τάρτα
κοστίζει το λάθος
κόστος το άδειασμα!
κύκνος παλαιός η παλαιά ζωή
α! κανείς δεν ξεχνάει
τον δρόμο
την ίσια λύση
την επινοημένη γραμμική του
κατανόηση