2.2.17
α θα φύγετε κι εσείς
τι κρίμα
και βέβαια αυτός
ο τόπος μας διώχνει
τι οδύνη
όλο το βράδυ μίλαγε η τρελή
κι όταν περιπαθώς
αναχώρησε
ο Ζάο γύρισε και
εγώ δε δίνω μία, είπε
καθώς καθόμουνα στα πόδια
της Μυρτούς του
κι έλεγα σφιχτά κρατώντας την
το ίδιο