Αν ένα κολιέ είναι ίδιο
και φτιάχνεται από κουκούτσια
τριμμένα, πλυμένα, κρατημένα καλά
σ' ένα βάζο
και φοριέται από έναν λαιμό
που φιλιέται στοργικά
ως ένας
κι αν εκείνος χαθεί
και πάρει μαζί του το κολιέ
και απ'τη ζωή σου λείπουν
και τα δυο κοσμήματα
δικαιολογείται, αγαπητοί
η επανάληψη της μοναδικής πατέντας;

Αν στα νιάτα μας
το διαδίκτυο ήταν μια δυσεύρετη κλήση
ως και στην Αθήνα
κι εκεί πέτυχε κανείς
έναν δεινό συμπαίκτη
γυναίκα τελικά
που έπαιρνε τις παρτίδες
σερί
στην πρώιμη κοινή
ζωή
αν δηλαδή η τύχη
υπήρξε τόσο γιγαντιαία
να ενώσει έναν
κι έναν
στιγμιαία μέσω μυρίων καλωδίων
(η επιλογή όπως καταλαβαίνετε είναι
ένα θαύμα)
κι από δεύτερο θαύμα
γίνεται η στιγμή
χέρι και πρόσωπο
και σφοδρές επιπλοκές
είναι σφάλμα ή δεν είναι
αγαπητοί
η εκούσια επανάληψη του τρόπου
που ανευρίσκει κανείς
ένα νεο(;) διαδικτυακό εκμαγείο;

Αν ήταν φίλες
από μικρές οι κόρες
και γίναν ίδιες
στο πέρασμα της νιότης που τώρα
παραπέει
κι αυτές χρονιά που βρήκαν
να πράξουν τη διάλυση!
αν, λοιπόν, αν αφενός
η θέση δεν είναι
κενή
και αφετέρου
η θέση καλύφθηκε απευθείας
πείτε, αγαπητοί,
ποια από τις παραπάνω
υποθέσεις πληρότητας
είναι η πιο σωστή;

Έπειτα παρακαλώ επαναλάβετε από την αρχή την ανάγνωση "Αν ένα κολιέ..." των τριών αυτών περιπτώσεων της απονενοημένης αντικαταστάσεως του πρωτοτύπου και αναρωτηθείτε, αγαπητοί, τι έγινε εδώ και επαναλάβετε απ'την αρχή και ξανά από την αρχή "Αν ένα κολιέ..."