28.2.17
Δουλεύω από το απόγευμα ως το βράδυ στο ντιλίβερυ. Πηγαίνω πίτσες, πηγαίνω ταϋλανδέζικο τοφού, σούσι και πατάτες, καθώς και αναψυκτικά.
Εκείνες τις ώρες, χαμογελάω σε κάποιους που δεν είναι και τόσο καλοί. Κάποιοι δε φαίνονται τόσο καλοί αλλά τελικά είναι. Κυρίως αν μου δώσουν κανένα διευράκι. Μου αρέσει όταν βρίσκομαι αισίως στον 4ο όροφο και ο πελάτης είναι στον 5ο και παίζει με τα ψιλά στο χέρι του. Εγώ τότε τα ακούω, παίρνω δύναμη, ανεβαίνω και μου τα δίνει.
Στα ρεστοράν οι Ιταλοί με κοιτάν πολύ, οι Έλληνες από πάνω ως κάτω κι οι Γερμανοί δε με πολυκοιτάν, μου δίνουν μόνο κρύα την παραγγελία. Κρύα όχι την παραγγελία. Μιλάω για τον τρόπο. Οι παραγγελίες είναι πάντα ζεστές και μυρίζουν τόσο ωραία και διαφορετικά μεταξύ τους κι όσο κι αν προσπαθώ να κλείνω καλά τον σάκο, τα φαγητά μυρίζουν κι εγώ πεινάω.
Έχω μαζί μου:
1 μπανάνα
1 άψητο τοστ (τετράγωνο)
2 μικρά ΤWIX
Όλα αυτά δεν τρώγονται πολύ ευχάριστα όταν μυρίζω σουβλάκια και σούπες με βοδινό.
Μια φορά έκλεψα μία τηγανητή πατάτα όσο βρισκόμουν στο ασανσέρ. Για την ακρίβεια κράτησα τη μισή στο χέρι μου για μετά αφού τρώω αργά και δεν υπήρχε χρόνος. Την άλλη μισή προσπάθησα να τη φάω όταν έκλεισε ο πελάτης την πόρτα αλλά δυστυχώς μου έπεσε στη μοκέτα του χωλ. Την έφαγα τελικά αφού το θεώρησα άδικο.
Μια φορά ανέβηκα στον 10ο όροφο με το ασανσέρ. Εκείνο πήγαινε πολύ γρήγορα αλλά προσπάθησα να μην το σκέφτομαι. Αυτό αποδείχθηκε πολύ δύσκολο αφού δεν είχα κάτι άλλο να κάνω. Κατέβηκα στον γυρισμό με τα πόδια αλλά δεν ήταν καλύτερα γιατί το κλιμακοστάσιο είχε τζαμαρίες και το ύψος δεν κατέβαινε όσο κι αν εγώ κατέβαινα. Έτσι άρχισα να τρέχω, κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να ξεχάσω αφού εκτός απ’το ότι ζαλίστηκα, ένιωσα πως κάτι με κυνηγάει ενώ πίσω μου δεν ήταν κανείς.
Μια άλλη φορά μου είπαν ότι λείπει μια μηλόπιτα από την παραγγελία. Δεν μπορούσα πια να κάνω τίποτα. Είναι η πολιτική της εταιρίας. Εγώ ένιωσα άσχημα και τους υποσχέθηκα ότι θα γυρίσω με τη μηλόπιτα. Δεν ξαναπήγα. Μου είχαν δώσει φιλοδώρημα 3 ευρώ.
Πηγαίνω πολύ γρήγορα τις παραγγελίες και σύντομα πιστεύω ότι θα πάρω κάποιο μπόνους.
Ένας Ινδός όταν έχει κρύο μου βάζει σε ένα πολύ μικρό φλυτζάνι τσάι με γάλα. Είναι ωραίο και το ευχαριστιέμαι.
Τις ώρες που πηγαίνω στον δρόμο, δεν καταφέρνω να σκεφτώ πολλά πράγματα. Βλέπω τον δρόμο και πάω. Είναι βράδυ, βλέπω τα φώτα κι έχω μόνο μια γενική αίσθηση των σκέψεών μου που δεν έρχονται.
Οι δρόμοι είναι άψογοι χωρίς λακούβες κι έτσι η μέση μου είναι σε πολύ καλή κατάσταση προς το παρόν, θα έλεγα πως μόνο ο λαιμός μου πονάει διότι κοιτώ συνεχώς μπροστά.
Οι πολυκατοικίες είναι παράξενες και δε μου επιτρέπουν να βαρεθώ ή να αναρωτηθώ κάποια συνήθη πράγματα. Άλλες έχουν πλακάκια στους τοίχους, κάποιες πολύ κοντά ταβάνια, αυλές κι από πίσω άλλες αυλές όπου γυρνάω και ψάχνω τον ιδιοκτήτη τους χωρίς άγχος.
Πολλοί έχουν σκυλιά που μου γαβγίζουν και μωρά. Για την εκμάθηση καλών τρόπων βάζουν το παιδί να με φιλοδωρήσει. Εκείνο ντρέπεται ή δε θέλει να μου δώσει τα χρήματα, εγώ δε ντρέπομαι καθόλου και τα παίρνω. Βοήθειά του.
Στον δρόμο, προσπαθώ να αποφεύγω τους πεζούς και τους ποδηλάτες που παν αμέριμνοι και πρέπει εγώ να προσέχω για αυτούς.
Επίσης, πρέπει να προσέχω τα φανάρια που μετά από αρκετές ώρες με μπερδεύουν και προς στιγμήν δεν αναγνωρίζω τι σημαίνει κόκκινο ή πράσινο. Όσο για το πορτοκαλί, είναι το πιο ισχυρό δίλημμα της τωρινής μου ζωής.
Το αγαπημένο μου μαγαζί είναι το Τούρκιτς. Μέσα δουλεύουν τρεις η τέσσερις άντρες, πολύ δυνατοί σαν ήρωες κι εκπληκτικά γρήγοροι στο κόψιμο γύρου και το τύλιγμα αυτού. Το μαγαζί είναι πολύ στενό κι έτσι στριμωχνόμαστε όλοι, κάτι το οποίο κάνει την ατμόσφαιρα ακόμα πιο γήινη και δοτική. Οι πελάτισσες είναι κυρίως γυναίκες.
Στα σπίτια που πηγαίνω υπάρχουν ακόμη τώρα χερούλια που δε γνωρίζω πώς γυρνάν. Κάποια στρίβουν, κάποια τραβιούνται προς τα έξω, ανεβοκατεβαίνουν ή βγαίνουν και τα αφήνεις κάτω. Συνήθως καταφέρνω να μπω εκτός από μια δυο φορές όπου εκτίμησα την κατάσταση και έπραξα αναλόγως.
Μια φορά στον δρόμο συνάντησα την αγάπη μου. Δε φαινόταν να έχει παραγγελία γιατί πήγαινε ανέμελα. Δουλεύουμε στην ίδια δουλειά και φοράμε τα ίδια ρούχα. Κόρναρα και χαιρετηθήκαμε.