7.1.17
ο αγριόχοιρος του ποτηριού μου είναι
η κατάλληλη συνθήκη
για να πιω
μια ακόμη ολοκαίνουρια
φορά
πατάει πάνω στο λιγοστό
χορτάρι
που πατάει πάνω
στο κρασί μου
κι όταν πιω πολύ
και το ποτήρι αδειάσει
βρίσκονται όλα μαζί
στον αέρα
φτερωτά χορτάρια
κι ο φτερωτός αγριόχοιρος
το γυάλινο πουλί
με τ' άγρια δόντια
πετάει
πετάει
και χάνεται
καθώς
γεμίζω το ποτήρι
οι ζωγραφιστοί μου φίλοι
πνίγονται
στο μαύρο
βάθος