4.1.17
ο κώλος σου
έναν αγαπώ
τον κώλο σου
στρόγγυλες σφαίρες
γη και γη
βουρκώνω τις μέρες
που δε θα τον δω
αχ τρυφερά μου οπίσθια
καλλίγραμμα ύψη
γεύση μου και μόνο
τι είναι τα μάτια μου;
τι γεμίζουν;
καθίστε στα πόδια μου
τα χέρια μου έχουν πάρει χαρά
κι η μορφή
τι είναι αυτό που βλέπουμε;
όπισθεν χουφτώνω την ψυχή σου
κι η θάλασσα ηρεμεί
και τα πουλάκια κελαηδάν
κι ο ήλιος