22.5.10
Μπήκε στο σπίτι, ήταν ενάμιση μέτρο. Έβαλε στο τραπέζι τα πράγματά του, ένα μελιμετρέ τετράδιο, μολύβι ρότρινγκ, μισή σβήστρα κι ένα κομπιουτεράκι μες στη βρωμιά. Ήταν κεκές και παρά το πτυχίο του, φιλοσοφούσε. Άθροιζε τα ψι, ψι ένα και ψι δύο και ψι τρία και συνεπάγεται καποιες γάτες να μαζευτούν με τόσα ψιψιψι που σέρναν φυσικά όπως κι εγώ. Θεέ μου μ'άρεσαν αυτός και τα χέρια του που ήταν καθαρά παρά το γιαπί. Μ'άρεσαν και τα πυκνά του φρύδια του και τα χοντρά γυαλιά του. Το μόνο αληθινά καλό ήταν το λακάκι στο πηγούνι αυτού της παιδικού,  ξενέρωτου προσώπου στο οποίο ήθελα να βάλω ένα ένα τα δάχτυλά μόυ μέσα έτσι ώστε να δω αν ταιριάζει κάποιο ακριβώς. Και δεν ικανοποίησα την περιέργειά μου γιατί ξεχνούσα αυτήν την τρύπα αφού πιο πάνω έβλεπα τα δύο χαζά του μάτια που έμοιαζαν κι αυτά να τραυλίζουν πριν το στόμα του μιλήσει. Μιλούσε ύστερα κι έλεγε για αντοχή σε θλίψη κι εγώ να απαντάω ναι ναι αυτό θέλω, αυτήν την αντοχή, κι αν εφαρμόζεται εδώ σ'αυτό το σπίτι. Όλα βέβαια μου τα εξήγησε ο κοντός, ήθελα δεν ήθελα ενώ εγώ οργίαζα κι έφτιαχνα ιστορίες μ' αυτόν που μου'τυχε, που στο κάτω κάτω είναι άντρας που λέει πως ξέρει περισσότερα από'μένα κι αυτό μου φτάνει για να γευτώ το βρωμερό του κομπιουτεράκι κι ύστερα απ'το χέρι που το πληκτρολογεί να συνεχίσω στον υπόλοιπο, να πέφτω μαζί του χωρίς επιπτώσεις, εδώ πάνω στους χάρακες και στους ψυχαναγκασμούς του. Λύγισε τη σελίδα ακριβώς στη μέση, κάνε ολόισια τη γραμμή, βάλε στη σειρά τα σουβέρ κι ύστερα στοίχισε τα μολύβια σου πάνω στο τραπέζι. Εκεί στο τραπέζι τον έβλεπα να με τρώει όσο η ταξινόμηση θα μου τρυπούσε την πλάτη. Μα οι ιδέες μου στο μεγαλείο τους πάντα μένουν ιδέες. Του'δωσα τα λεφτά του και τον έδιωξα. Είχα μάθει αρκετά για σήμερα. Πήρα τις σοκολάτες απ'το ψυγείο και κάθισα χαμηλά στην καρέκλα. Πιο χαμηλά δε γινόταν.




6

At 22 Μαΐου 2010 στις 10:14 μ.μ., Blogger ολα θα πανε καλα... said........
Κοίτα,η έκφραση "στα μπετά μου μέσα" κατοχυρώνεται,είναι πολύ δυνατή,σα χαστούκι και σαν γέλιο μαζί.
Γελάω πολύ όταν σε διαβάζω(με την καλή έννοια,μη με παρεξηγήσεις)και,εν πάση περιπτώσει,μου αρέσει να σε διαβάζω.
Επίσης,μούφα είναι ότι οι άντρες ξέρουν καλύτερα τα πράγματα,μιλώ βέβαια κυρίως για τον έρωτα.Κάτι μου λέει ότι εσύ θα ήξερες καλύτερα.

Κάτι άλλο:δεν είναι αξιόπιστο μέτρο σύγκρισης του ύψους του άλλου τα..."λυμένα βυζιά" μας γιατί εξαρτάται από την ηλικία,όπως και από το μέγεθος.Μπορείς να πέσεις πολλά εκατοστά έξω.Ας πούμε όταν έχει κανείς τα βυζιά λυμένα στα 15,τότε ο απέναντι του φτάνει(σε ύψος)στο πηγούνι,αν με εννοείς.
Συνέχισε να γράφεις.
 




At 22 Μαΐου 2010 στις 10:18 μ.μ., Blogger mamma said........
Για ιδιαίτερα προσφέρομαι κι εγώ... δεν έχω σκατένιο κομπιουτεράκι, ξέρω από θλίψεις εφελκυσμούς και κάμψεις και το κυριότερο γουστάρω τη μυρωδιά του σκυροδέματος όσο δεν μπορείς να φανταστείς!

(μη μου πεις πως σπουδάζεις πολ. μηχ.)
 




At 23 Μαΐου 2010 στις 3:42 μ.μ., Blogger aniaris said........
όλα θα πάνε καλά, αυτός μόνο τα μπετά ήξερε καλύτερα. αφροδισιακό.

mamma, πωπω να 'σουν εδώ να απαλλαχτώ από αυτόν. δομικός γίνομαι κι έχω αυτήν την κωλοαδυναμία στους μηχανικούς, τι να κάνω.
 




At 25 Μαΐου 2010 στις 12:18 μ.μ., Blogger dry cleaning said........
Κάνε ένα σκονάκι για τις εξετάσεις,εξάλλου ξέρεις καλά από αντιγραφές.
 




At 28 Μαΐου 2010 στις 4:08 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said........
γραφεις γαμω.
 




At 28 Μαΐου 2010 στις 5:48 μ.μ., Blogger Yannis Petsas said........
Ούτε μηχανικός – ούτε αρχιτέκτων… δεσποινίς διευθυντής.
Φιλιά.