βγήκες τώρα κάπου έξω στη σκατοαθήνα και γιορτάζεις κι όλοι θα'ναι γύρω σου να σου ευχηθούν κι οι γυναίκες να σε φιλήσουν σταυρωτά μιά και δυό και τρεις μα εγώ είμαι εδώ να γράφω για'σένα και δεν κάνω τίποτε άλλο για 'σένα παρά να γράφω για 'σένα και κάποτε να σου μιλάω κι ίσως καμιά φορά και να σε θέλω ελπίζοντας πως με θες περισσότερο απ' το λιγότερό μου και πως μια μέρα θα'ρθεις να μείνεις παραπάνω από μία μέρα και μισή χωρίς να φοβάσαι αν σε βαρεθώ κι αν καταφέρω ποτέ να συνηθίσω σε άλλο αριθμό από το μιάμιση που θα'πρεπε να ξέρεις πως σιχαίνομαι αφού δεν είναι καν στρόγγυλο κι είναι θυληκό σαν εμένα και τις άλλες που τώρα σίγουρα περνάνε τα σάλια τους ξυστά απ'την ελιά σου κι εγώ έχω να σ'αγγίξω ένα μήνα φτιάχνοντας κορμί για το καλοκαίρι που λες πως θα με πας στη λήμνο ενώ δεν ξέρω καν πού πέφτει κι ούτε με νοιάζει πού είναι άμα νιώθω ότι δεύτερη ζέστη δε θα μας βρει μαζί σε κανένα νησί σε κανέναν τόπο εκτός κι αν την πρωτομαγιά κάνει ζέστη πολλή και με κάνει να πιστέψω σε ό,τι άδικο θα μου προσφέρεις πάλι όταν μου πεις κάτω απ'τη ντάλα να κρατηθώ και να αρκούμαι στο μηνιαίο θαυμασμό σου