21.1.10
Την ώρα του συνοικεσίου δύο τριαντάρηδων στο άδειο πατάρι ενός αλχημείου, άκουσα απ'τα χείλη του πιο παρείσακτου πορνόγερου, του πιο ανεπιθύμητου συμπότη κάτι σοφό. Κοιτούσε μέσα απ'το κεφάλι μου και συλλάβιζε. Διαβάζει σκέψεις, σκέφτηκα. Μα είναι χαζός. Ή τουλάχιστον έτσι τον νόμιζα για χρόνια. Τη στιγμή που ο πρώην χαζός έβαλε τελεία, οι μελλοντικοί εραστές γύρισαν και κοίταξαν το μυαλό μου. Το είδαν κι αυτοί. Το διάβασαν καθαρά και ταυτόχρονα πάνω απ'τα φρύδια μου. Η επίδοξη φωτογράφος απέναντί μου είχε βγάλει ήδη φωτογραφίες και τώρα περνούσε την ακριβή μηχανή της στο λαιμό μου. Πάτησε ένα απ' τα εκατό κουμπιά. Ήμουν εγώ. Το βλεμμα μου σκεπτικό μα το μέτωπό μου άδειο από λέξεις. Στη γυψοσανίδα πίσω απ'το κεφάλι μου με καλλιγραφικά μπορντώ γράμματα ό,τι είχε απλά αναπαράγει ο νυν και αεί χαζός.

και τι δεν κάνατε για να με θάψετε

όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος

ν.χ.





5

At 22 Ιανουαρίου 2010 στις 12:53 μ.μ., Blogger Aurangel said........
Πολύ όμορφο κείμενο.
Υπέροχο ιστολόγιο.Σε προσθέτω στα αγαπημένα μου.
Καλό σαβ/κο να έχεις.
 




At 22 Ιανουαρίου 2010 στις 1:28 μ.μ., Blogger fish eye said........
μου εφερες στο νου γνωριμες εικονες..

!!!
 




At 22 Ιανουαρίου 2010 στις 7:30 μ.μ., Blogger aniaris said........
Aurangel, σ'ευχαριστώ. Καλώς ήρθες και καλώς να ξανάρθεις.

❤ γνώριμη εικόνα τοπικού αλχημείου ελπίζω κι όχι πορνόγερου-προξενιού-χαρούμενης φωτογράφου..
 




At 27 Ιανουαρίου 2010 στις 9:49 μ.μ., Blogger ολα θα πανε καλα... said........
Ένας πορνόγερος γίνεται συνήθως διασκεδαστικός στα χέρια μιας επιδέξιας λολίτας.
Περίεργη ιστορία.
 




At 27 Ιανουαρίου 2010 στις 10:26 μ.μ., Blogger aniaris said........
Διασκεδάζω πάντα μαζί με τέτοιους ανθρώπους όσο κι αν γκρινιάζω δήθεν για την εκνευριστική παρουσία τους. Περίεργη, μα πέρα για πέρα αληθινή.