20.1.09
δε θέλω να μένω μόνη. δε μένω μόνη. γιατί τότε εμφανίζεται ο Ένας. και μετά ο Δυο. ο Τρία.
μα μετά το παίρνω απόφαση, λέω πρέπει να μείνω μόνη και βάζω σταυρό στο χέρι μου να μην ξεχάσω και δίνω και τον λόγο μου. αλλά έρχεται ο Τέσσερα.
ύστερα έρχεται η μέρα αυτή που ανοίγει το πάτωμα και με πίνει και δε με νοιάζει καμιά τρύπα και κανένας τρόπος κι υπάρχω μόνο εγώ κι ό,τι έχω όπως ακριβώς είμαι.
και τότε ξυπνάω πάλι με τον 5 να ανασαίνει τον αέρα μου και τον εφτά να ακολουθεί τον έξι.