Στέφανε,

σε λίγες μέρες θα δω αυτό το μέρος που αποφάσισες πως είναι το σπίτι σου. Αγόρασα τα χάπια που χρειάζεσαι κι ελπίζω να μου ζητήσεις να σου φέρω οτιδήποτε άλλο θα σε κρατήσει ζωντανό για άλλους δέκα αιώνες. 

Έχω χάσει την αξιοπιστία μου αλλά έρχομαι. Αυτό που εννοώ είναι πως θα είμαι τελικά το ίδιο άτομο που γνώρισες το 2014 όταν άνοιξες εκείνη την καταπακτή.

Σύντομα το σουηδικό κρύο θα διαπεράσει το άθλιο μπουφάν μου. Τι ευλογία να μ´ έχεις φίλη σου! Δεν κατάλαβα ποτέ πώς άνθρωποι σαν εσένα ενδιαφέρονται για μια άσχετη που δεν ξέρει τίποτα και δεν έχει κάτι άλλο εκτός από μια θλιβερή διαίσθηση.

Καλό είναι να μην ξεχάσουμε να πάμε στο Rod Sten (κόκκινη πέτρα), να μπούμε σε ένα οποιοδήποτε τραμ και να χαιρετίσουμε στρατιωτικά τις κίσσες έστω κι αν είναι μόνο μία. 

One for sorrow

Two for joy

Three for a girl

 Four for a boy 

Five for silver

 Six for gold

Seven for a secret never to be told

Eight for a wish

Nine for a kiss

Ten for a bird you must not miss.

Άνια προς Στέφανο, Θεσσαλονίκη προς Γκέτεμποργκ, 24.10.2025