Στέφανε, πώς είσαι; Είμαι στη θάλασσα, καλά είναι, όχι ακριβώς αλλά εγώ είμαι εγώ και θέλω να πιστεύω ότι είμαι καλά εδώ. Μπορώ να είμαι καλά, σου λέω αλήθεια όσο κι αν οι άλλοι φωνάζουν και περνάν αφύσικα ωραία, εγώ σε μιαν άκρη έχω πιει τόσο πολύ που δακρύζω και διαβάζω το βιβλίο μου. 

Κλαρίσε Λισπέκτορ, Πνοή ζωής, κάποιος γελάει, όχι εγώ

Μπήκα στη θάλασσα είναι δική μου και αυτή, είμαι τελικά δυστυχισμένη ή απλώς με πιέζουν να είμαι; Ξέρεις, εγώ γελάω με το παραμικρό, προχτές ξεκαρδίστηκα στις 5 το πρωί και δεν μπορούσα να σταματήσω, τους μισώ όλους. 

Κοίτα, εσύ με κάνεις να νιώθω αυτό που πιθανότατα είμαι ή

και όχι

Δεν είμαι ένας εξαιρετικός άνθρωπος

Είμαι απλώς ο πόνος

Η θάλασσα επιπλέει κι εγώ μπαίνω σε ένα άλλο μέρος 

Α τι κακοτράχαλο και φασαρία κάνουν καθονται ο ένας πάνω στον άλλον μιλάνε για λάηβ και συλλήψεις τους μισώ όλους

Θέλω να ζήσω 

Θέλω να ζήσω Στέφανε μόνη μου σε ένα φοβερό μέρος 

Αυτό ξέρω

Το μέρος μου

Ένα καλό μέρος 

με καλά πράγματα

Εσύ το ξέρεις αυτό το μέρος

Δεν φοβάμαι

Απλώς πρέπει να φύγω πρώτα

από εδώ