2.1.22
Όχι φιλιά πριν νύχτα κι όχι

Βρεγμένα λύπη σεντόνια Πριν να σιγουρευτώ

Πως με αγαπάν τα κεράκια

Πως μ´ αγαπάν τα μικρά γένια 

Και δεν απειλούν οι παλιοί ημίτρελοι στόχοι Ναοί

Χοντροί που παντρεύουν χοντρούς

Φορτικοί πελάτες κι εγώ η αγάπη κάποτε Του

Ξεκούραστου υπναρά 

Με βάλανε στον πάγο τώρα και τα ´χουν όλα Καθώς

Εγώ 

Έχω μόνο ένα κουτάκι με κουτάκια με

Κουτάκια με ένα τελευταίο κουτί Που λέει

αγάπα μας ανόητε φορτικέ ανησυχία 

Τρελοεπίπεδο γλαστράκι φασκόμηλου από τη Σόφια

Έξω από το θέατρο πάνω στον

Παρμπρίζ ένα φιλμ με εγώ κι εσένα τρελό αγαπήσουν

Γιατί δεν είχε κι άλλο;

Ας ήταν το τέλος ένα ωραίο τσαγιερό

Ερώτηση: άνω κάτω Αγάπησα έναν ψεύτη κοντό

Αγρόν

Άνθρωπος

Πείραμα ύστατο ένα χέρι που κοιμάται κρύο

Αγάπα με ψεύτη αληθινά

Αγάπησα αληθινό ψεύτη και δεν έγινε

Τίποτα Για πέντε μέρες κουφάθηκα κι είμαι λογικά

Ένας αχόρταγος έγκυος

Περπάτα μαζί με το περπάτημά μου

Τραγούδησε χοπαλά χοπαλά κοπέλα στην οδό

Που πρωτοβρεθήκαμε να με

Κυνηγάς χοπαλά και χοπαλά στερεοτυπικά είστε

Ένας κόλαφος