θα πίστευα στον θεό
αν ήταν ελεήμων
όπως και στον άνθρωπο
θα πίστευα στην τέχνη
αν δεν γινόταν με προσπάθεια
ή πολιτική
και στην ψυχανάλυση θα πίστευα
αν δεν ήξερα πως η εύρεση της ψυχής
είναι μοναχική υπόθεση
θα πίστευα στη ζωή
αν ήταν οτιδήποτε άλλο
πέρα από μάταιη
στις ιδέες εξίσου
στα σύνορα ή στην κατάργησή τους
στα τείχη ή στο γκρέμισμά τους θα πίστευα
αν είχαν διαφορά μεταξύ τους
θα πίστευα στον θάνατο αν είχε περισσότερο
νόημα από τη ζωή
αλλά και στη ζωή αν είχε περισσότερο
νόημα από τον θάνατο
στην τύχη αν δεν ήταν
ενίοτε ατυχία
και στη δικαιοσύνη αν ήταν
δίκαιη
και στη δικαιοσύνη αν ήταν
δίκαιη
θα πίστευα στην ανοησία
αν ήταν κάτι σπάνιο
στη μοχθηρία
στη μοχθηρία
στη μικροπρέπεια
και στον φθόνο
θα πίστευα
αν δεν ήταν αρετές εκείνων που παρασιτούν
και στην αλαζονεία θα πίστευα
αν κάποιος πίστευε πως τη διαθέτω
επειδή πιστεύω
επειδή πιστεύω
σε εμένα
μονάχα σε εμένα και την πίστη μου
στην τερατώδη μορφή των ψυχών