Τι έκανα
Ποια κόλαση είμαι
και κανείς δεν αποκοιμιέται
Τι φοβάται εκείνος που περνάει
μέσα από τα μάτια μου
Τι ειδε και δεν κλείνουν τα δικά του
Διαβάζω με τη φωνή μου βιβλία και τραγουδώ
σ’ ένα νανούρισμα που κοιμίζει ως και ηγέτες
μα κανέναν δεν πήρε ο ύπνος πριν
και μετά από εμένα
Τι έκανα
Τι έχω κάνει
και δεν φέρω την ειρήνη



Έλα Αηδόνι
Άσε τον κήπο σου
Έλα
Ώστε το τραγούδι σου να γεννήσει ύπνο
Πάνω στα μάτια του αγοριού μου
Μα περίμενε
Κλαίει
Μην έρθεις


Έλα τρυγόνι
Άσε τη φωλιά σου
Έλα και τραγούδα
Στο αγόρι μου τον ύπνο
Μα περίμενε
Κλαίει
Μην έρθεις


Έλα ορτύκι
Από τα πράσινα λιβάδια και τις πεδιάδες
Φέρε γλυκά όνειρα στο αγόρι μου
Μα περίμενε
Κλαίει
Μην έρθεις


Έλα αετέ
Από τα μπλε βουνά και τους λόφους
Ίσως το τραγούδι σου ευνοήσει τον ύπνο
Του μικρού μου αγοριού
Μα πρίμενε
Είναι ακίνητο
Αποκοιμήθηκε στους ήχους της μάχης