24.11.19
Ι


1/11 2:38

Αναρωτιέμαι πού κάθεσαι τώρα και με διαβάζεις, τι εκφράσεις κάνεις, πόσο όμορφη είσαι και πάλι καταλήγω να σε κινηματογραφώ νοητά. Τώρα ας πούμε σε φαντάστηκα να γελάς. Ξέρεις, όταν γελάς γελάει όλο σου το πρόσωπο, γελάνε τα μάτια σου και γίνεσαι πιο όμορφη.

1/11 17:29

Να με πάλι! Κάνω διάφορες σκέψεις για σένα και για μας. Από την ώρα που έφυγα μου λείπεις, μου λείπει το χαμόγελό σου, η αθυροστομία σου, μου λείπουν οι νύχτες μας, μου λείπουν ακόμα και τα άνοστα μακαρόνια που με τάισες. Για όλα τα παραπάνω σου ζητάω να είσαι και να παραμείνεις δική μου μέχρι την επόμενη φορά. Είθε να μην έχεις βαρεθεί να με διαβάζεις ήδη.

1/11 20:22

Πρωθιέρεια του πάθους μου και εκφραστή του πόθου μου, χόρεψε! Αρκεί να πιστέψω πως το κάνεις για εμένα, πως ο πόθος σου είναι εφάμιλλος του δικού μου και πως η φυγή σου σε ενοχλεί όσο κι εμένα. Μπορείς να με κάνεις να νιώσω πως χάνω τον εαυτό που νομίζω πως είμαι;  Τότε θα σε θέλω όπως κανείς δε σε θέλησε και δε θα σε θελήσει ποτέ. Βλέπεις; Γίνομαι λυρικός, υπέρμετρα ενδεχομένως, και αυτά τα λόγια δεν τα έχει ακούσει καμμιά από εμένα. Μπορεί σύντομα ο καθένας μας να αποτελεί μόνο μια ανάμνηση για τον άλλο αλλά δε με ενδιαφέρει η κατάληξη μπροστά στη χαρά μου που μπορώ να σου ανοίγομαι τόσο. Εξακολουθώ να πιστεύω πως μ' εσένα καλύτερα να πέσω από την κορυφή ενός ουρανοξύστη παρά από το μπαλκόνι του δεύτερου ορόφου.

3/11 5:12

Δυστυχώς δεν είμαι σε καλή κατάσταση. Ήπιαμε πολύ χθες. Ήθελα να σου γράψω κι άλλα αλλά δεν είμαι σε θέση. Όπως και να έχει, αυτό έμελλε να είναι το πρώτο γράμμα που θα λάβεις από εμένα. Σε φιλώ παντού, δικός σου.



ΙΙ


8/11 19:35

Οι σχέσεις είναι σαν ένα καρότσι. Ο ένας το σπρώχνει και προσπαθεί και ο άλλος κάθεται μέσα. Προσπαθώντας να μας αντιστοιχίσω, βρέθηκα σε αδιέξοδο. Είναι φορές που αισθάνομαι πως σπρώχνω και φορές  που νιώθω ότι κάθομαι και αφήνω εσένα να παλεύεις. Αυτήν την εκδοχή διαλέγω για εμάς , αυτή θα μας κάνει να ισορροπούμε.

8/11 23:15

Κάπου γυρνάς, κάπου θα είσαι. Σήμερα δε μιλήσαμε καθόλου. Από χθες το βράδυ που μου το είπες, απόκτησα έναν απροσδόκητο αντίζηλο.
Έτος 2026: " Ο έρωτας που δεν έπαψα ούτε στιγμή να νιώθω για εσένα μου παραχώρησε το δικαίωμα να σπάσω τη σιωπή μου. Όλον αυτόν τον καιρό μάθαινα τα νέα σου. Ξέρω πως δεν είσαι ευτυχισμένη. Το σπίτι στη θάλασσα είναι έτοιμο και σε περιμένει. Τα πάντα σε ζητούν επιτακτικά, τα πάντα είναι προϊόντα ενός κοινού μας ονείρου. Μα περισσότερο από αυτά, σε ζητώ εγώ, να ξαναφυσήξεις ζωή μέσα μου. Όλα αυτά τα βασανιστικά χρόνια παράμεινα πιστός στην ιδέα σου και σου ζητώ να δείξεις πίστη στο ένστικτό σου. Να το ακολουθήσεις."


9/11 3:41

Λοιπόν, αυτό το πράγμα με τα πνεύματα πρέπει να σταματήσει. Μάζεψα έτσι ροδοπέταλα από την τριανταφυλλιά που έχω στον κήπο μου και με αυτά γέμισα τον φάκελο. Εσύ πρέπει να τα μαζέψεις όλα μαζί και να τα βάλεις σε ένα βάζο στο δωμάτιο που έκανε τις αηδίες του ο Σούλης και αυτά θα κάνουν τη δουλειά τους. Όταν πάψουν να μυρίζουν, κανένα κακόβουλο πνεύμα δε θα υπάρχει εκεί. Περιττεύει να σου πω  πως όλα αυτά δεν τα πιστεύω προσωπικά, όπως δεν πιστεύω πως υπάρχουν πνεύματα στο σπίτι σου. Με δεδομένο όμως πως έχεις αποφασίσει ότι υπάρχουν, είπα να προσφέρω λίγη κρητική παραδοσιακή σοφία. Αυτό ήταν λοιπόν το δεύτερο γράμμα μου. Αυτή τη φορά δεν έγραψα πολλά για μας ή μήπως έγραψα χωρίς να γράφω; Σε φιλώ πριγκηπέσσα μου.



ΙΙΙ


24/11 23:04

Πόσο μου αρέσει να γράφω! Αλλά χρειάζομαι κίνητρο και ερεθίσματα για να με εμπνέουν. Έχεις καταλάβει πως μου δίνεις και τα δύο;
Μου λες: Θέλω να είμαστε μαζί το καλοκαίρι.
-Θέλω να έχουμε πάντα καλοκαίρι. Να είμαστε εμείς το καλοκαίρι.
Μου λες: Θέλω να σε φωτογραφίσω.
-Θέλω ξανά.
Μου λες: Θέλω να αγοράζουμε τα ίδια βιβλία και να τα διαβάζω πρώτη.
-Θέλω να αγοράζω κι άλλα βιβλία κρυφά και να σου μαθαίνω.
Μου λες: Θέλω να με θέλεις.
-Θέλω να με θέλεις.

26/11 05:20

Μπορώ να σου αφήνομαι μικρή μου. Πρέπει να γίνω ολιγαρκής. Να συνηθίσω πως θα σε βλέπω λίγο. Ίσως θα έπρεπε να μάθω να μη σε ζητάω τόσο συχνά και να μη σε θέλω πολύ αλλά σε αυτά δεν έχει λόγο η λογική μου.

27/11 21:42

Δεν κοιμήθηκα καθόλου καλά. Πριν, κοιτούσα τις φωτογραφίες σου κι ήσουν πιο όμορφη από ποτέ. Υπάρχουν στιγμές που σε χαζεύω κι επεξεργάζομαι τα χαρακτηριστικά σου. Αισθάνομαι σα να αναλύω ένα έργο τέχνης, σα να είμαι μπροστά σε ένα αριστούργημα.

2/12 4:08

Σου μιλούσα όπως θα μιλούσα σε οποιαδήποτε όταν παίζαμε σκραμπλ. Κι εσύ ανταποκρινόσουν κι ήσουν ασυνήθιστη, ήσουν μοναδική. Είμαι ερωτευμένος, μικρή μου. Δε βλέπω καθαρά, θέλω να υπερβούμε τους φραγμούς της απόστασης και ό,τι μας χωρίζει. Ζορίζομαι Ανιώ μου, ζορίζομαι. Γιατί δε σηκώνεις το τηλέφωνο;

2/12 21:38

Εγώ είμαι πάλι. Έχω ξεχάσει να φάω και σήμερα. Πάλι στη δουλειά είσαι εσύ. Και έρχεται κόσμος και τους εξυπηρετείς και τους αρέσεις. Κι εγώ είμαι σπίτι μόνος μου. Θα κάνω ρύζι με λαχανικά.

3/12 17:12

Το παιχνίδι που παίζεται εις βάρος μας μας υποχρεώνει να προσπαθούμε περισσότερο από το συνηθισμένο. Μπορώ να σου λέω ό,τι σκέφτομαι και να νιώθω καλά. Αυτό είναι το αντάλλαγμα και η ανταμοιβή όσο δεν είμαστε κοντά. Κάπου εδώ τελειώνει κι αυτό το γράμμα μου. Πάω, αντίο!



ΙV


4/12 13:05

Νυστάζω. Μέσα στο μυαλό μου υπάρχει ένα χάος, ένας καταιγισμός σκέψεων και στοχασμών και δυστυχώς δε θα μπορέσω να σου τους γράψω όλους. Αιτία είναι το γράμμα σου. Είναι καμιά ώρα που το έλαβα κι είναι  σα να έχω ένα φιλμ με καινούριες φωτογραφίες. Δεν έχεις ιδέα πόσο χαρούμενος είμαι τώρα.

5/12 00:27

Σήμερα όλη μέρα σε θέλω και μου λείπεις. Σε βλέπω παντού, είσαι παντού. Στο προηγούμενο γράμμα δεν ήμουν όπως θέλω. Θέλω το χέρι μου να μην προλαβαίνει τις σκέψεις μου. Φοβάμαι την απόσταση, φοβάμαι όσα δε μου λες. Κι είναι φορές που οι λέξεις μου φαίνονται φτωχές κι ανίκανες. Σου μιλάει η σιωπή μου και την αντιλαμβάνεσαι περισσότερο από κάθε λέξη. Τον ήχο της σιωπής πρέπει να μάθεις να τον ακούς και ακούγεται δυνατά.

5/12 12:49

Νιώθω μόνος κι αδύναμος τώρα. Είμαι δειλός. Δεν είναι καλό να σου γίνω απαραίτητος επειδή είμαι ανεπαρκής. Ισχύει και το αντίστροφο. Δεν κάνει να μου γίνεις απαραίτητη. Συμβαίνει ήδη. Είσαι το παρόν μου, διαγράφεσαι στο μέλλον μου και έχεις καταλάβει θέση στο παρελθόν μου. Καταδικάζομαι να ζω μαζί σου μέχρι να κλείσω τα μάτια μου. Ό,τι κι αν γίνει, είσαι κομμάτι της δικής μου ζωής κι εγώ της δικής σου. Στο τέλος, όταν όλα θα τελειώνουν, όταν θα κάνουμε τον απολογισμό πριν την αναχώρηση από τα εγκόσμια θα βάλουμε σε μια ολόχρυση λάρνακα τις στάχτες από τις καλύτερες στιγμές μας. Θέλω να με διαλέξεις τότε. Να με θυμηθείς.

10/12 23:16

Δε θα σου στείλω αυτό το γράμμα αφού έρχεσαι σύντομα. Θα σου το δώσω από κοντά. Είμαι ενθουσιασμένος αλλά μέχρι να πατήσεις το πόδι σου στην Αθήνα θα έχω αμφιβολίες. Έχω ένα παλιοπροαίσθημα πως κάτι θα μπει στη μέση από το πουθενά.

12/12 4:02

Δεν έχω χρόνο! Έρχομαι. Πήρα και το γράμμα μαζί. Υποθέτω πως δε δουλεύεις πριν τις εφτά το βράδυ κι έρχομαι. Σήμερα ξημερώματα δωδεκάτης Δεκεμβρίου θα κάνω ό,τι πιο τρελό έχω κάνει για γυναίκα. Μάγισσα!



V


1/11/07

Καλό μήνα! Παράξενο που σου γράφω. Έχω συνηθίσει με το τηλέφωνο. Θα κρύψω αυτό το χαρτί τώρα κάτω από τα φιλμ. Πιστεύω ότι θα ψαχουλέψεις λίγο να δεις τι σου έχω βάλει μαζί με τη φωτογραφική. Έτσι έκανες ε; Χαμογελάς τώρα; Τι όμορφη που είσαι όταν είσαι χαρούμενη και χαλαρή!