Στέλιο ήσουν ο πρώτος
άνθρωπος που φωτογράφισα πολύ
έχω δέκα άλμπουμ
με το πρόσωπό σου να αλλάζει
αμυδρά από φωτογραφία
σε φωτογραφία
πρέπει να μη σε άφηνα σε ησυχία
κι αυτό που θυμάσαι από μένα να ‘ναι
ένα σώμα
με κεφάλι μια τετράγωνη
μαύρη μηχανή
τα αυτάρεσκα νιάτα σου
μ’ άφηναν να τα καταγράφω
αν και συχνά μου έλεγες
φτάνει πια
κλείσ’ το τώρα κι έλα εδώ
κι εγώ ερχόμουν
γιατί ήξερα πως το να σε βλέπω είναι ισχυρότερο
από κάθε σου ομοίωμα
τώρα βλέπω τις φωτογραφίες σου
κι αναλογίζομαι πόσο χρόνο έχασα
προσπαθώντας να μη χάσω την εικόνα σου
από τη μελλοντική μου νοσταλγία
γνωρίζοντας ήδη
πως κάπου κάπου
θα σε νοσταλγώ παλιά και πρώτη μου
αγάπη
ιδωμένη απ’ όλες τις πλευρές