Άννα
κόρη μου
σ´ αφήνω για μια άλλη ιδέα
γεμάτη βράδυ και σκοτάδι και μαύρο
Ο λάθος τρόπος
εξοργίζει αυτόν τον κόσμο
κι έτσι μένεις μακριά μου
Θα ήσουν άλλωστε
θλιμμένος χρόνος
πάνω από ένα μάτι κουζίνας
αμέτρητο ράψιμο
κι εγώ θέλω μόνο να πίνω