Αν κοιμηθώ
ενώ ξεκίνησα να γράφω αυτό το ποίημα
θα είναι γιατί λείπει η αρχή
και το τέλος
των ποδιών μου
η πλάτη μου είναι ένα ξερό ξύλο
κι ούτε τα χέρια μου έχουν ζωή
Αν σκεφτώ να εγκαταλείψω αυτό το γράψιμο
που τώρα ήδη βαραίνει τα μάτια μου
θα είναι γιατί
οι άνθρωποι σήμερα
ήτανε σκέτη απογοήτευση 
Αν σταματήσω τώρα
θα είναι γιατί δεν υπάρχει τίποτα εδώ
εκτός
απο την κουρασμένη μου έκφραση
που κοιμίζει το ίδιο το ποίημα
κοιμάται πικρά το ποίημα
κι ο κόσμος κι εγώ