Έλα σ' εμένα
δεν άργησα να σε χρειαστώ
αύριο θα έρθει κάποιος
να φτιάξει το φως στην κουζίνα
δεν βλέπω τα τελευταία
έντεκα χρόνια
το μαύρο κρέας
και τα ψίχουλα στο πάτωμα
πρέπει να γυρίσεις
σ' εμένα
σε χρειάστηκα για τα καλά
μετά κι από μια νύχτα που τα φυτά μεγάλωσαν ξαφνικά
πνιγόμουν
πνιγόμουν μακριά απ' την Αθήνα
στο κρεβάτι
που είναι πάντα ρηχό και μεγάλο
γυρίζω σε κύκλους και
μπλέκονται οι άκρες με το κέντρο
ώστε δε φαίνεται πια η αρχή
λοιπόν έλα εδώ σε εμένα
και τη φροντίδα μου
πώς έχεις τη δύναμη
να ζεις
μαθαίνω ότι το σπίτι σου
κι η οικογένεια και
το μεσημεριανό σου φαγητό είναι
θαμμένα κάτω από πολλή σκόνη
σε περιμένω
με βεβαιότητα
που πηγάζει από μια μεγάλη πηγή
αιώνιας βεβαιότητας κι αγάπης
έχω βγει κάτω στον δρόμο
και σε περιμένω