Είδα μια κυρία να χάνεται
Και κάποια μικρά σκυλιά
να έχουν μεγάλα γεννητικά όργανα
Τον καιρό να είναι ανήμπορος
και να καθιστά μια ολόκληρη πόλη ένα ξερό νησί
Την Αμάλια που βυθίστηκε στο ψέμα
κι απ´ όλο της τον κόπο προέκυψαν μόνο τρύπες
που ρουφάν και στάζουν και δεν κλείνουν οι τρύπες
της τυφλής ζωής
Είδα τη Μαρία και τα μαλλιά της μέσα σε νωπά πανιά
που μύριζαν απάνθρωπα
Είδα μια πεταλούδα μέσα σε ένα κάδρο
κι αγέρωχο το σώμα της να κρέμεται
από μια καρφίτσα
Ήταν δικό μου το κάδρο!
Ήταν δική μου η δουλειά!
Είδα την φίλη μου φουσκωμένη από φαγητό
κι από μωρά και μεγάλωσε
η φίλη μου μεγάλωσε
Είδα τα άσπρα μου μαλλιά
Είδα τον χώρο με τα υποδήματα
που ήταν περισσότερα από τα πόδια και τα χέρια
και δε χωρούσαν παρά μόνον σε κεφάλια
Είδα τι έχει μέσα ένα κρεβάτι
Έχει τον ίδιο τον ύπνο!
Και δεν τον δίνει!
Είδα τη μανούλα μου
με φίλησε
και με χτύπησε με ένα χέρι κρεμώδες
για την ξέφρενη πορεία μου
και τον πόνο που εκκρίνεται
όταν γράφω