Ποιος είναι εδώ;
Γιατί υμνείται;

Έτρεχα
Έτρεχα πίσω από έναν αέρα που έτρεχε
και μ´ έσπρωχνε
και πίσω μου έτρεχε
-πάντα πίσω μου- ένα σεντόνι
και πιο πίσω ο αέρας
που προπορευόταν αλλά κι ακολουθούσε
αφού ήταν παντού
κάτι σαν ύμνος
που δεν έσβηνε σταδιακά ως τη σιωπή
αλλά δυνάμωνε
και μας δυνάμωνε ώστε να μην ενδώσουμε
Να μην ενδώσουμε στην αγκαλιά του τέλους
Να μην εκπέσουμε στη συμφιλίωση
εγώ
εγώ και το σεντόνι φάντασμα

Εγώ είμαι εδώ.
Εγώ υμνούμαι για τα γρήγορά μου πόδια.