δε μίλησες
ούτε για
την ουσία
ούτε για το έλεος
ούτε για τα ελαττώματα
των ιδεών
την τελειότητα
ως προϋπόθεση της σωτηρίας
ούτε και για την εξομοίωση με τους κριτές
ούτε για εμένα μίλησες
και για την ενεργή αγάπη σου
που κοιμάται
κοιμάται ζεστά
ούτε μίλησες
για την ανακούφιση
της υπόσχεσης
τις πρόσκαιρες εγωιστικές
επιδιώξεις
την απελπισία
και την προσπάθεια
την ύποπτη αλήθεια
την ομολογία
ή την αγωνία
ούτε για την ειρηνική συνείδηση μίλησες
και τις πιο ωραίες ώρες
αλλά δε θα σταθούμε σε αυτό
αφού μίλησες
για το πώς
αχρηστεύτηκε ο χρόνος
από μια απροσεξία