μια καλή γυναίκα
απόψε κλαίει
πού πήγε ο άντρας μου λέει
και σκουπίζει τη μύτη της

ο άντρας δίπλα της
κοιμάται
η μοίρα της
πάντα το ίδιο να φοβάται

να έχει δίκιο άραγε
πως άλλη αγαπά
πως ήταν όλα ψέματα
και πάντοτε γνωστά;

σκουπίζει τη μύτη της
κοιτάζει το σπίτι της
ο άντρας μου λέει δεν ήτα-
νε πο-
τέ δεν ήτανε ε-
δώ