31.12.16
and he talked and talked
and ate
a bunch of things to eat
and he couldn’t wait to
show me
the achievements
and the courrage
his brains and brawn
the perfect mix
and then
he drank and drank
all the colors of drinks
blue purple white and
grey
as he was waiting
for my speachless voice
to speak
and it never did
as it had nothing to say
or noone to talk to
silence
it was
red thick silence
every man for himself
every thought and
happiness
was since held
was kept secret
inside homes
and walls
and
taps and sinks as well
in every corner
thoughts were twisting
unknown words
were hanging
from the ceilings
men and women
never spoke
again
mouths  smoked
and kissed
and opened
then closed
mouths smiled sometimes
and flirted
but never spoke again
menkind silenced
but continued
giving birth
and sleep more than before
and he
him
he kept showing me
his brains and brawn
the perfect mix
his achievemnets
all the  great courage
he gained
while he was away
as my memory of him
was fading
as
all memories were fading
as
emptiness was filling
every empty space
30.12.16
Κυρία μου
-είπε ο Κύριος-
είσθε αυτό που ψάχναμε.
Απ'τα κατάβαθα της τίμιας
καρδιάς μας
σας ζητούμε να μας συνοδεύσετε
ταπεινά
στον δρόμο προς τη μέριμνα
των ποιημένων σας τέκνων.
Ακολουθείστε μας παρακαλώ.
Από εδώ παρακαλώ πολύ.
Δεν υπάρχει τίποτα
να προσέξετε.
Αφεθείτε Κυρία μου
εσείς
και οι λέξεις σας στα γλυκά μας χέρια.
Οι σκέψεις σας είναι τώρα ασφαλείς.
23.12.16
στο νοτιότερο άκρο της βαλκανικής χερσονήσου
ένας πατέρας λυπάται να κόψει
το αβοκάντο του στα δυό
ύστερα από σοβαρές ενδείξεις αναγκαιότητας
της πράξης

είναι δικό του πια
όπως το μεγάλο ενυδρείο με τα μικρά ψάρια
το μικρό ενυδρείο με το μεγάλο ψάρι ονόματι
Γοδεφρύγος

η μετονομασία προήλθε μετά την αδυναμία του πατέρα
να θυμηθεί το πραγματικό όνομα αυτού
Αρμάντο
το ψάρι αντιδράει εξίσου καλά


(τις επόμενες μέρες..)

ο πατέρας προσέχει
το αβοκάντο λυγίζει και πεθαίνει

ο πατέρας λυγίζει
τα ψάρια προσέχουν
17.12.16
ήπια νερό πριν φύγω
κοίταξα γύρω
κι έκανα μια-δυό βόλτες
πριν φύγω στα ίδια σημεία
πήγα στο ελ πάσο πριν
να φύγω
κι ήταν εκεί ο κύριος
με το μουστάκι
κερασμένα μου είπε αφού είναι να φύγω
το μπιλιάρδο
η γύρα
το παγωμένο χοτ ντογκ
έκανα ένα καλό μπάνιο
θυμάμαι
κι ύστερα κουβάλησα το σπίτι μου
απ'το σπίτι μου
στο μαύρο υπόγειο πριν φύγω
γνώρισα έναν άντρα λίγο πριν φύγω
με φίλησε
αφότου είπα πως πρόκειται να φύγω
σκληρά
και πριν φύγω ήπια
μαζί του
ποτάμια και βροχές και ρυάκια και δεξαμενές ποτών
έκλεισα τον γενικό πριν φύγω
έθαψα τον σκύλο μου
κι έφαγα καλά πριν φύγω
πότισα τα φυτά -θα είναι νεκρά
μια για πάντα τώρα τα φυτά μου-
έφτιαξα ένα τσιγάρο κι έφτιαξα
το μικρότερο κουτί που'χετε δει πριν
φύγω
αυτό, σκέφτηκα, ειν' όλο;
ναι είπα πριν φύγω
κι έκλεισα την πόρτα και κατέβηκα
κάτω
και πέρασα ένα συντριβάνι
ανθρώπους
τη θάλασσα και το μέγαρον
τον γκρι πύργο είδα
ταξί
τρένα πολύ πριν φύγω
τον πατέρα μισό
τη μισή καρδιά
το καμμένο ψωμί
όλα τα κόλπα
την κόλαση κι έφευγα
πριν φύγω
14.12.16
δεν του είπα
εγώ πώς γίνεται
ξέρει λέει πώς να τρίβει
κομμάτια γαρύφαλλο με ένα απλό
καθημερινό μαχαίρι
αφού παλιά μου λέει
έσπαγε κόκες
και φωνάζει δείχνοντάς μου
τη στιγμή εκείνη
κοίτα! λέει
το ποντίκι πήρε το πακοτίνι
κι έφυγε
(τρέχει όντως ένα ποντίκι εδώ με κάτι)
ύστερα γίνανε όλα ροζ
αφού η περιοχή
είναι γκέη περιοχή
πηγαίνουν στα πολυκαταστήματα λέει
και ζητάν μια ροζ κορδέλα
τη φέρνει ο πωλητής και
λεν όχι αυτοί
θέλω μια πιο ροζ κορδέλα
φταίει η έξοδος από την κοινωνία
λέει
του καθεστώτος
και τώρα σας στέλνω τούτο το αντίγραφο
κρατώντας το αρχικό μαχαίρι μου λέει
να σπάσετε και τη μοναξιά
σε αυτό το πλατύ ξύλο
(εδώ την απλώνει και την κάνει σκόνη)
τι λυρικό!
και άρχισε και
πέταγε παπούτσια και ντουλάπες λέει
μια πολυθρόνα
από τον τέταρτο
(σπάνε όλα)
βιβλιοθήκες με βιβλία
και παιδιά και καπνό
και σκιά
(κομμάτια όλα σπαν και τελειώνει)
8.12.16
γράφω ποιήματα
όσο το σπανακόρυζο
βράζει
παν κάπως έτσι
τα ποιήματά μου:
"καθόμουν και κοίταγα
κάτι έγινε
κάπου
εγώ συνέχισα"
έτσι και τώρα
το σπανακόρυζο έγινε
κι εγώ
έγραψα ένα ποίημα
7.12.16
η γιαγιά μου έλεγε
πάτα ελαφριά!
μην αφήνεις ίχνη!
τότε νόμιζα πως μάλλον δεν έπρεπε
να κάνω θόρυβο
μιας κι η από κάτω
συχνά ρώταγε τη μάνα μου
άλογα έχετε στο σπίτι σας;
ήξερα ότι εννοούσε εμένα
αυτή η τρελή
έτσι προσπάθησα
σ'όλη μου τη ζωή
να περπατάω ελαφριά
όπως είπε η γιαγιά μου
κομψά κιόλας
έκανα και ειδικές ασκήσεις
γιόγκα
για τα πόδια μου
αφού μια άλλη κυρία που έμενε
από κάτω μου
προσφάτως
ήτανε γιόγκι και μου πρότεινε δωρεάν
ιδιαίτερα μαθήματα ανάλαφρου πατήματος
μάταια βέβαια όπως απεδείχθη
αφού απόφάσισε
πως θα μετακομίσει
η γιαγιά πρόλαβε βεβαίως
να μου εξηγήσει
την αλληγορία της παλιάς της
συμβουλής
δεν την πείραξε ποτέ
ανέφερε
το πώς περπάταγα στ'αλήθεια
-πώς χάρηκα!-
μόνο που
άλλοι θα πατήσουν όπου πάτησες
μου είπε
πάτα ελαφριά ώστε να χάνονται
αυτοί που θέλουν με μανία να σου μοιάσουνε
να μένουν πάντα πίσω
μ'αρέσουνε τα μπαρ
που διαθέτουν
φωτορυθμικά
πίνω το ποτό μου
και τα λαμπάκια - πολύχρωμα συνήθως-
πηγαινοέρχονται
κανείς δεν κουνιέται σ'αυτά τα μπαρ
όλοι πίνουν
τα ποτήρια τους
ήσυχοι
αφού η ζωή
γυρίζει γύρω
2.12.16
πες μου εσύ
το στοργικό φιλί
πατρικό
στον λαιμό ανατρίχιασα
πάτερ
αγαπώ τον θρήνο
φοβερό μάτι γραμμές φωνές
τα χεράκια μου σφίγγουν
η γνώμη σου μετρά
ας ερωτηθεί
το πολυμορφικό κοινό
κι ύστερα ξεπροβάλλει η αλήθεια
και το καλό
η δικαιοσύνη
η γραμμή και το φως
το κρύο άσπρο φως
μέσω απαντήσεων τολμηρών το φιλί
θεωρείτο ύποπτο
κοντά δε ο σκύλος μου
που είδε
ξέρει την πάσα αλήθεια
το κακό
την πάσα αδικία
αν ποτέ μιλήσει
πρώτη θα πει τη λέξη
σκότος
ζεστό μαύρο σκότος