δεν υπάρχουν
οι δικοί μου άνθρωποι
πια έφυγα πριν
καιρό
τώρα βρίσκομαι
εν μέσω μιας άγριας
καταιγίδας
χιονοπτώσεως
και ήλιου
ζοφερού
άνθρωποι μιλάνε
γύρω από το πτώμα
μου
με αγγίζουν επιδεικτικά
ζωντανή
με τρώνε πριν να σκεπάσει
ο θρήνος τη
χαρά
σκέπασέ με ω! σκέπασε
πρώτα
τις άγριες σκέψεις μου
άνθρωπε
θεέ των ανθρώπων
περιμένω
αμετανόητα την υπόδειξή σου των
λαθών μου
πάνω στη γέφυρα των
στεναγμών μου χτίζεται
μια γέφυρα